نظریه سرریز دانش کارآفرینی[1] برای اولین بار توسط آدقش[2] و آکس[3] در سال 2006 مطرح گردید. آنها معتقد هستند که نظریه­های معمول در کارآفرینی اغلب بر شناسایی فرصت­ها و تصمیم­گیری برای بهره­برداری از آنها تمرکز دارند. آنها همچنین اضافه می کنند که در دیدگاه غالب این نظریات فرصت­ها برونزا و بیرونی هستند در حالی که تئوری­های رشد اقتصادی فرصت­ها را درونزا می­دانند و نظریه سرریز دانش کارآفرینی این شکاف بین این دو را پر می­کند.

این نظریه مطرح می­کند که دانش به نتایج درونزایی در سرریز دانش منجر می­گردد که به کارآفرینان این امکان را می­دهد تا فرصت­ها را شناسایی کرده و از آنها بهره­برداری کنند. آقدش و آکس بر این عقیده هستند که این تئوری پلی بین ادبیات غیر عینی و ذهنی[4] کارآفرینی و ادبیات عینی و بیرونی[5] اقتصاد در مورد فرصت­ها از طریق تغییر واحد تحلیل از سازمان­ها که به صورت درونزا دانش جدید تولید می­کنند به عوامل اقتصادی[6] که صاحب سرریز دانش هستند، می­باشد.

بر اساس این تئوری افراد به دلیل عدم توانایی در تجاری سازی ایده­های خود در بستر[7] بنگاه­ها و سازمان­های موجود، بنگاه­ها و کسب و کارهای جدید را راه اندازی می­کنند. با این دیدگاه سریز دانش کانالی برای انتقال دانش از بنگاه­های موجود به بنگاه­های نو می باشد (Audretsch & Keilbach).

.پیش­بینی های اساسی این تئوری را می­توان به صورت زیر عنوان کرد:

• افزایش سطح منابع دانش اثرات مثبتی بر سطح کارآفرینی دارد
• وجود کاربران و به کارگیرندگان قوی­تر برای دانش سبب کاهش اثر مثبت دانش جدید بر کارآفرینی می­گردد
• فیلترهای دانش مانع فعالیت­های کارآفرینانه بر مبنای دانش جدید می­گردد. فبلترهای دانش شامل قوانین محکم و دست و پاگیر، سدهای اداری، مداخله دولت­ها در بازار و مانند آنها می­شود.

1-      Bibliography

Audretsch, D. B., & Keilbach, M. (n.d.). The Knowledge Spillover Theory of Entrepreneurship and Economic Growth.