جایزه ی مشارکت علمی مجله « فصلنامه علم اداری (Administrative science quarterly)» به مقاله ای داده شده است که پنج سال پیش منتشر شده و بر اساس توضیحات جری دیویس، ادیتور مجله ASQ تاثیر شگرفی در حوزه ی مطالعات کسب و کارهای خانوادگی داشته است. (برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید).

این مقاله با عنوان «Socioemotional wealth and business risks in family-controlled firms: Evidence from Spanish olive oil mills»، به بررسی ریسک پذیری کسب و کارهای خانوادگی می پردازد. تا پیش از این مقاله دانشمندان عقیده داشتند که کسب و کارهای خانوادگی به علت اینکه تمام ثروت و دارایی یک خانواده هستند، کمتر میل به ریسک دارند و محافظه کارانه عمل می کنند. اما این مقاله با بررسی حدود 1200 کسب و کار خانوادگی فعال در زمینه روغن زیتون در 54 سال گذشته، نشان داده است وقتی بحث «ثروت اجتماعی-احساسی» در میان باشد، کسب و کارهای خانوادگی ریسک های بزرگ را نیز ممکن است بپذیرند[1].

دو نکته برای من جالب بود که به نظرم رسید با مخاطبان سایتم به اشتراک بگذارم:

نکته اول: برساخته «ثروت اجتماعی-احساسی (Socioemotional Wealth)»

ثروت اجتماعی-احساسی، به صورت زیر تعریف می گردد:

«مجموع ارزش مرتبط با احساسات که برای یک بنگاه در دسترس می باشد. (he stock of affect-related value available to the firm)»

انواع ثروت اجتماعی-احساسی، شامل پنج مورد زیر است:

• تاثیرگذاری و کنترل کسب و کار توسط خانواده (Family Control and Influence)
• هویت گرفتن اعضای خانواده با اسم و رسم کسب و کار(Identification of Family Members With the Firm)
• ایجاد پیوندها و شبکه های اجتماعی برای خانواده(Binding Social Tie)
• دلبستگی احساسی اعضای خانواده(Emotional Attachment of Family Members)

بسیاری از اتفاقات و تعاملات در حوزه ی کسب و کارها را می توان بر اساس این برساخته توضیح داد و برخی مواردی که با ارزش های مادی قابل توصیف نیستند نیز بر اساس همین برساخته قابل بررسی هستند.

 نکته دوم: نمونه ای بارز از یک مورد جذاب مطابق مقاله موری دیویس [3]

موری دیویس در مقاله معروف خود «That's Interesting!» مطرح می کند که مقاله ها برای جلب توجه و چاپ شدن باید جذاب باشند و لازم نیست حتما درست باشند. به صورت خلاصه می توان از این مقاله نتیجه گرفت که جذاب بودن وقتی رخ می دهد که مقاله نشان دهد که موضوعی را که تاکنون به نحوی خاص به نظر می رسیده است آنطور نیست و طور دیگری است.

مقاله برون و همکاران نیز دقیقا همینطور است. تا قبل از این مقاله در مورد ریسک پذیری کسب و کارهای خانوادگی تصور بر این بود که به علت اینکه کسب و کارهای خانوادگی اغلب همه دارایی یک خانواده هستند، ریسک پذیری بالایی ندارند، اما این مقاله نشان داد که اینطور نیست و این کسب و کارها برای حفظ ثروت اجتماعی-احساسی خود ریسک های بزرگ را نیز می پذیرند. البته این به این معنی نیست که الزاما این مقاله صرفا جذاب است و درست نیست، اما جذابیت آن قابل توجه است.

 

منابع:

1- Gómez-Mejía, L. R., Haynes, K. T., Núñez-Nickel, M., Jacobson, K. J., & Moyano-Fuentes, J. (2007). Socioemotional wealth and business risks in family-controlled firms: Evidence from Spanish olive oil mills. Administrative science quarterly, 52(1), 106-137.

2- Berrone, P., Cruz, C., & Gomez-Mejia, L. R. (2012). Socioemotional wealth in family firms theoretical dimensions, assessment approaches, and agenda for future research. Family Business Review, 25(3), 258-279.

3-Davis, M. S. (1971). That's interesting. Philosophy of the Social Sciences, 1(2), 309-344.